Logopeda – Publiczne Przedszkole w Kobiernicach

mgr Maria Mydlarz

Godziny pracy:

Poniedziałek: 08.00 – 12.30
Wtorek: 08.00 – 12.00
Środa: 08.00 – 12.30
Czwartek: 8.00 – 12.00
Piątek: 8.00 – 13.00

Serdecznie zapraszam na konsultacje dla Rodziców, w każdy:
Czwartek: 12.00 – 12.30
Piątek: 7.30 – 8.00
Proszę o wcześniejsze zgłoszenie potrzeby konsultacji pod numerem telefonu 698701968

mgr Dominika Kliś

Dzień Kolorowych Skarpetek

21 marca obchodzony jest “Światowy Dzień Zespołu Downa”. Data została wybrana nieprzypadkowo, ponieważ przyczyną wady genetycznej nazywanej trisomią 21 jest trzeci chromosom, który doczepił się do 21 pary chromosomów. Stąd data 21.03, kiedy szczególnie promowane są prawa osób z Zespołem Downa do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym. Kolorowym symbolem tego dnia jest założenie skarpetek nie do pary. Symbol niedopasowanych chromosomów- symbol niedopasowania społecznego, “Dzień Kolorowej Skarpetki”

My także dołączyliśmy do tej akcji – galeria

Dzień Logopedy

W 2021 roku obchody Europejskiego Dnia Logopedy przypadły na 6 marca (sobota).

Europejski Dzień Logopedy obchodzony jest 6 marca we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Pomysłodawcą wydarzenia była w 2004 roku organizacja CPLOL zrzeszającą logopedów i terapeutów językowych z całej Europy. CPLOL w ten sposób chce podnieść rangę zawodu terapeutów mowy oraz zwrócić uwagę na problemy w komunikowaniu się. W Polsce święto obchodzone jest od 2007 roku.

W naszym przedszkolu Dzień Logopedy świętowaliśmy 5 marca, w piątek.

Logopeda Maria Mydlarz odwiedziła wszystkie grupy. W trakcie zajęć wspólnie z dziećmi pląsaliśmy w rytm wesołej muzyki, śpiewaliśmy piosenki, graliśmy na instrumentach. Wirowaliśmy z kolorową chustą, a także ćwiczyliśmy nasze języki. A jak przedszkolacy bawili się w trakcie zabaw można zobaczyć na załączonych zdjęciach:

Galeria

Od 25.03.2020r. zadania logopedyczne będą wysyłane bezpośrednio dla każdego dziecka według harmonogramu. Dla dzieci objętych terapią logopedyczną z grup Jagódki i Pszczółki materiał ćwiczeniowy został przygotowany i dołączony do książek, które były rozdawane w przedszkolu. Zachęcam do ćwiczeń.

Witam Kochani!

Dzisiaj chciałabym zaprosić Was do zabaw oddechowych!

Ćwiczenia oddechowe – poprawiają wydolność oddechową, sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej, co powoduje poprawę jakości mowy. Ćwiczenia prowadzone są najczęściej w formie zabawowej, przy wykorzystaniu różnych środków, np. piórek, piłeczek, wody mydlanej, chrupek, wiatraczków itp. Są także wplatane w opowieści i zabawy ruchowe.

Przesyłam link do ciekawych propozycji ćwiczeń oddechowych: http://zabawkilundi.pl/blog/cwiczenia-oddechowe-dla-dzieci/ ).

Za oknami budzi się wiosna, w związku z tym zapraszam do pobrania gry double. Życzę udanej zabawy! Wiosna – double.

Szanowny Rodzicu!

W związku z sytuacją zagrożenia epidemicznego w naszym kraju i zarządzeniu dotyczącemu zdalnego nauczania Państwa dzieci, zwracam się do Państwa o pomoc w opanowaniu umiejętności prawidłowej wymowy dzieci uczęszczających na terapię logopedyczną.

Poniżej będę zamieszczała ćwiczenia, które możecie Państwo wykonywać z dzieckiem w domu (Będą to ćwiczenia usprawniające wszystkie funkcji). Bardzo proszę o utrwalanie materiału, który do tej pory udało na się zgromadzić w Waszych teczkach (są to ćwiczenia dostosowane indywidualnie do każdego dziecka). Prosiłabym o znalezienie chociaż 10 minut każdego dnia na ćwiczenia. Wybierzcie stałą porę, aby ćwiczenia były stałym rytuałem dnia. Niech będzie to forma zabawy, aby dziecko było zainteresowane. Proszę, bądźcie Państwo cierpliwi, gdy coś nie wychodzi, nie zniechęcajcie się, a razem będziemy cieszyć się z sukcesu Państwa dziecka.

Serdecznie pozdrawiam Maria Mydlarz

Ćwiczenia słuchowe – stanowią bardzo ważną grupę ćwiczeń logopedycznych, ponieważ często opóźnienia czy zaburzenia rozwoju mowy pojawiają się na skutek opóźnień rozwoju słuchu fonematycznego. Stymulując funkcje słuchowe przyczyniamy się do rozwoju mowy dziecka

Dzisiaj proponuje zabawę pt. :”Jaka to melodia”. (dla dzieci starszych)

Pobierz załączone pliki, wydrukuj (jeżeli nie masz drukarki, nic nie szkodzi możesz sam stworzyć kartoniki).
Wylosuj jeden z wyciętych kartoników. Nikomu nie pokazuj! Zacznij nucić.
Kto pierwszy zgadnie dostanie punkt.

Plansza nr 1 – do wydruku

Plansza nr 2 – do wydruku

Plansza nr 3 – do wydruku

Dla dzieci młodszych:

„Co słyszę?” – dziecko nasłuchuje i rozpoznaje odgłosy dochodzące z sąsiedztwa, ulicy, różne sprzęty, pojazdy, zwierzęta. (Przykładowa strona z odgłosami: https://odgłosy.pl/

Zapraszam do zapoznania się z prezentacją mającą na celu przybliżenie Rodzicom norm roz

wojowych dziecka oraz sposobów wspierania rozwoju mowy dziecka.

Prezentacja

Europejski Dzień Logopedy

Dnia 6 marca w naszym przedszkolu był obchodzony Europejski Dzień Logopedy.
Z tej okazji p. Marysia wraz ze swoim przyjacielem Smokiem Krzysiem odwiedzili wszystkie grupy.
W trakcie spotkania dzieciaki poznały specyfikę pracy logopedy, ponadto wesoło pląsały w rytm wesołych melodii, ćwiczyły oddech, chuchając na piórko, wdychając wiosenną woń wydzielającą się z jonizatora. Nie zabrakło ćwiczeń artykulacyjnych, oraz gimnastyki buzi i języka z udziałem Słodziaków. Przedszkolaki z wielkim zaangażowaniem i wytrwałością uczestniczyły we wszystkich zajęciach. Zabawy i radości było co nie miara.

Bardzo dziękuje za współprace, życzenia i kwiaty naszym Przedszkolakom.

Zapraszam do lektury ciekawych artykułów!!!!!!

Nadwrażliwość zapachowa
Nadwrażliwość wzrokowa
Nadwrażliwość słuchowa
Nadwrażliwość dotykowa

Rozwój mowy dziecka

OKRES ZDANIA – OD 2 DO 3 ROKU ŻYCIA
Między 2 a 3 rokiem życia następuje rozkwit mowy dziecka. Dziecko zaczyna budować zdania, początkowo są to zdania proste, które są złożone z dwóch, trzech wyrazów, następnie przechodzi w wypowiedzi dłuższe, cztero – pięcio wyrazowe. Pierwsze zdania są twierdzące, a następnie pojawiają się zdania pytające i rozkazujące. Dziecko używa przede wszystkim rzeczowników, czasowniki początkowo używane są w formie bezokolicznika. Przypadki są używane często niepoprawnie. Dziecko nie potrafi jeszcze wypowiadać poprawnie wszystkich głosek – głoski trudne, są zastępowane głoską łatwiejszą.

Na tym etapie mowa dziecka jest zrozumiała nie tylko dla najbliższych, ale także dla otoczenia.

W tym okresie dziecko wypowiada prawidłowo spółgłoski:

p, b, m, f, w, k, g, h, t, d, n, l, oraz samogłoski ustne: a, o, u, e, y, i, a, czasem nosowe: ą, ę. Pod konie tego okresu pojawia się: s, z, c, dz, które wcześniej było zastępowane przez dziecko: ś, ź, ć, dź.

OKRES SWOISTEJ MOWY DZIECKA – OD 3 DO 7 ROKU ŻYCIA

Dziecko 3 letnie, potrafi porozumieć się z otoczeniem, jego mowa jest już w pewnym stopniu ukształtowana, jednak jej rozwój odbywa się w dalszym ciągu i często pojawiają się błędy. Dziecko trzyletnie powinno już wymawiać wszystkie samogłoski ustne i nosowe, spółgłoski: p, b, m, f, w, ś, ź, ć, dź, ń, k, g, h, t, t, d, n, l, ł, j. Pojawiają się również głoski takie jak: s, z, c, dz. Dziecko już umie wypowiadać większość z tych głosek poprawnie w izolacji, a w mowie potocznej zastępuje je zaś głoskami łatwiejszymi. Dziecko zmiękcza głoski: s, z, c, dz, sz, ż, cz, dż na głoski: ś, ź, ć, dź.

Najczęstsze błędy językowe pojawiające się u trzylatków, które mogą utrzymywać się do 5 roku życia, to:

opuszczanie sylaby początkowej lub końcowej (zupa pomidorowa = zupa midolowa, lokomotywa – komotywa);
przestawianie głosek w wyrazie (ławka = wałka);
tworzenie nowych wyrazów (zadzwonić + telefonować = zatelefonić, żelazko = prasowaczka, oparcie krzesła = opieranka).
głoska r może być wymawiana jako j lub l , ewentualnie jako ł ,
zamiast f występuje często ch i odwrotnie.

Dziecko 4 letnie, potrafi już mówić o przeszłości i przyszłości. Zadaje mnóstwo pytań.

utrwalają się głoski s, z, c, dz, dziecko nie powinno ich zamieniać na ich zmiękczone odpowiedniki ś, ż, ć, dż;
głoski sz, ż, cz, dż dziecko może wymieniać na s, z, c, dz – jest to tzw. seplenienie fizjologiczne;
pojawia się głoska r, choć jej brak nie powinien jeszcze niepokoić;
może pojawić się tzw. hiperpoprawność związana z opanowaniem nowych, trudnych głosek np. zastępowanie głosek s, z, c, dz, przez sz, ż, cz, dż – np.: sztół, czukierek;

Dziecko 5 letnie, mowa dziecka w tym wieku powinna być zrozumiała a wypowiedzi dziecka wielozdaniowe

dziecko potrafi już bezbłędnie powtórzyć sz, ż, cz, dż, choć w mowie potocznej mogą wciąż być zastępowane przez s, z, c, dz;
głoska r powinna być już wymawiana, chociaż często pojawia się dopiero w tym okresie;
wypowiedzi uwzględniają kolejność zdarzeń i zależności przyczynowo – skutkowe, są zwykle poprawne gramatycznie;
dziecko potrafi wyjaśnić znaczenie słów, opisać cechy przedmiotów i możliwość ich zastosowania;
dziecko chętnie poprawia innych i samego siebie, szukając prawidłowego brzmienia wyrazu;

Dziecko 6 letnie. powinno już prawidłowo wymawiać wszystkie głoski, oraz powinno mieć opanowane mówienie.

powinno poprawnie wymawiać wszystkie dźwięki nawet te najtrudniejsze do opanowania czyli głoski sz, ż, cz, dż oraz r;
umieć porównywać (odnajdywać różnice i podobieństwa) oraz klasyfikować przedmioty pod względem wielkości, kształtu, koloru, ciężaru, funkcji użytkowej
dokonywać analizy i syntezy słuchowej wyrazów o prostej budowie fonetycznej (tzw. głoskowania)
wyodrębniać głoski na początku, na końcu i w środku wyrazu
samodzielnie wymyślać wyrazy rozpoczynające się na daną głoskę
wyklaskiwać ilość sylab w wyrazie
określać położenie przedmiotu względem otoczenia (nad, pod, obok, między, wewnątrz itp.)
określać kierunek (do tyłu, na wprost, w bok itp.)

CO POWINNI ROBIĆ RODZICE, ABY WSPOMAGAĆ ROZWÓJ MOWY DZIECKA

Mówmy do dziecka, już od pierwszych dni jego życia, dużo i spokojnie. Nie podnośmy głosu zwracając się do niego.
Nasze wypowiedzi powinny być poprawne językowo, budujemy krótkie zdania, używając prostych zwrotów, modulujmy własny głos.
Kiedy dziecko wypowie jakieś słowo, zdanie starajmy się rozszerzyć jego wypowiedź, dodając jakieś słowa.
Mówmy dziecku co przy nim robimy, co dzieje się wokół niego. Niech mowa towarzyszy spacerom, zakupom, pracom domowym.
Mówmy do dziecka zwr

acając uwagę, aby widziało naszą twarz– będzie miało okazję do obserwacji pracy artykulatorów.
Od najmłodszych lat uczymy dbałości o higienę jamy ustnej.
Pamiętajmy, aby dziecko nauczyło się gryźć i żuć.
Zwracajmy uwagę, aby dziecko oddychało nosem; w przypadku, gdy dziecko oddycha ustami, prosimy pediatrę o ustalenie przyczyny.
Odpowiadajmy na pytania dziecka cierpliwie i wyczerpująco.
Opowiadajmy i czytajmy dziecku bajki, wierszyki, wyliczanki. Uczmy krótkich wierszy na pamięć.
Oglądajmy z dzieckiem obrazki: nazywamy przedmioty i opisujemy sytuację prostymi zdaniami.
Śpiewajmy z dzieckiem. Jest to ćwiczenie językowe, rytmiczne, a zarazem terapeutyczne.
Rysujmy z dzieckiem, mówmy co kreślimy-„…teraz rysujemy kotka. To jest głowa, tu są oczy, nos…” zachęcajmy dziecko do wypowiedzi na temat rysunku.
Starajmy się, aby zabawy językowe i dźwiękonaśladowcze znalazły się w repertuarze czynności wykonywanych wspólnie z dzieckiem.
Zachęcajmy swoje dziecko do mówienia (nie zmuszajmy!), chwalmy je za każdy przejaw aktywności werbalnej; dostrzegajmy każde, nawet najmniejsze osiągnięcia, nagradzając je pochwałą.
Jeżeli dziecko osiągnęło już wiek, w którym powinno daną głoskę wymawiać a nie robi tego, skonsultujmy się z logopedą.
Należy obserwować dziecko czy i jak reaguje na dźwięki z otoczenia. Ponieważ dobry słuch jest warunkiem rozwoju mowy, należy bacznie zwracać uwagę czy dziecko odwraca głowę w kierunku źródła dźwięku, reaguje na odgłos dzwonka lub telefonu. Najprostszy test polega na potrząsaniu grzechotką za plecami dziecka z prawej i lewej strony i obserwowaniu jego reakcji. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy zgłosić się do pediatry i poprosić o skierowanie na badanie słuchu.
W okresie kształtowania się mowy nie należy dziecka leworęcznego zmuszać do pisania prawą ręką, gdyż zaburza to funkcjonowanie mechanizmu mowy, co w konsekwencji może prowadzić do zacinania się lub nawet jąkania.

TEGO NIE RÓBMY

Unikajmy podawania dziecku smoczka typu „gryzak”, zwracajmy uwagę, aby dziecko nie ssało palca. Następstwem tych niepożądanych zachowań mogą być wady zgryzu, które prowadzą do wad wymowy, wymowa międzyzębowa.
W trakcie rozmowy z dzieckiem unikajmy zdrobnień i spieszczeń (języka dziecinnego) dostarczając dziecku prawidłowy wzorzec językowy danego słowa.
Nie zaniedbujmy chorób uszu, gdyż nie leczone mogą prowadzić do niedosłuchu, a w następstwie do dyslalii lub niemoty
Nie gaśmy naturalnej skłonności dziecka do mówienia obojętnością, cierpką uwagą, lecz słuchajmy uważnie wypowiedzi, zadawajmy dodatkowe pytania, co przyczyni się do korzystnego rozwoju mowy.
Nie poprawiajmy wymowy dziecka żądając, by kilkakrotnie powtarzało dane słowo. Niech z naszego języka znikną słowa: „powtórz ładniej”, „powiedz lepiej”. Wychowanie językowe to nie tresura.
Nie zawstydzajmy, nie karzmy dziecko za wadliwą wymowę.
Nie zmuszajmy dziecka leworęcznego do posługiwania się prawą ręką w okresie kształtowania się mowy. Naruszanie w tym okresie naturalnego rozwoju sprawności ruchowej zaburza funkcjonowanie mechanizmu mowy. Często prowadzi to do zaburzeń mowy, a w szczególności do jąkania.
Nie wymagajmy od dziecka zbyt wczesnego wymawiania poszczególnych głosek. Dziecko nie przygotowane pod względem sprawności narządów artykulacyjnych, niedostatecznie różnicujące słuchowo dźwięki mowy, a zmuszane do wymawiania zbyt trudnych dla niego głosek, często zaczyna je zniekształcać. W ten sposób przyczyniamy się do powstawania błędnych nawyków artykulacyjnych, trudnych do zlikwidowania.

Zapraszam do lektury ciekawych artykułów!!!!!!

Na tym etapie mowa dziecka jest zrozumiała nie tylko dla najbliższych, ale także dla otoczenia.

W tym okresie dziecko wypowiada prawidłowo spółgłoski:

p, b, m, f, w, k, g, h, t, d, n, l, oraz samogłoski ustne: a, o, u, e, y, i, a, czasem nosowe: ą, ę. Pod konie tego okresu pojawia się: s, z, c, dz, które wcześniej było zastępowane przez dziecko: ś, ź, ć, dź.

OKRES SWOISTEJ MOWY DZIECKA – OD 3 DO 7 ROKU ŻYCIA

Najczęstsze błędy językowe pojawiające się u trzylatków, które mogą utrzymywać się do 5 roku życia, to:

opuszczanie sylaby początkowej lub końcowej (zupa pomidorowa = zupa midolowa, lokomotywa – komotywa);

przestawianie głosek w wyrazie (ławka = wałka);

tworzenie nowych wyrazów (zadzwonić + telefonować = zatelefonić, żelazko = prasowaczka, oparcie krzesła = opieranka).

głoska r może być wymawiana jako j lub l , ewentualnie jako ł ,

zamiast f występuje często ch i odwrotnie.

Dziecko 4 letnie, potrafi już mówić o przeszłości i przyszłości. Zadaje mnóstwo pytań.

utrwalają się głoski s, z, c, dz, dziecko nie powinno ich zamieniać na ich zmiękczone odpowiedniki ś, ż, ć, dż;

głoski sz, ż, cz, dż dziecko może wymieniać na s, z, c, dz – jest to tzw. seplenienie fizjologiczne;

pojawia się głoska r, choć jej brak nie powinien jeszcze niepokoić;

może pojawić się tzw. hiperpoprawność związana z opanowaniem nowych, trudnych głosek np. zastępowanie głosek s, z, c, dz, przez sz, ż, cz, dż – np.: sztół, czukierek;

Dziecko 5 letnie, mowa dziecka w tym wieku powinna być zrozumiała a wypowiedzi dziecka wielozdaniowe

dziecko potrafi już bezbłędnie powtórzyć sz, ż, cz, dż, choć w mowie potocznej mogą wciąż być zastępowane przez s, z, c, dz;

głoska r powinna być już wymawiana, chociaż często pojawia się dopiero w tym okresie;

wypowiedzi uwzględniają kolejność zdarzeń i zależności przyczynowo – skutkowe, są zwykle poprawne gramatycznie;

dziecko potrafi wyjaśnić znaczenie słów, opisać cechy przedmiotów i możliwość ich zastosowania;

dziecko chętnie poprawia innych i samego siebie, szukając prawidłowego brzmienia wyrazu;

Dziecko 6 letnie. powinno już prawidłowo wymawiać wszystkie głoski, oraz powinno mieć opanowane mówienie.

powinno poprawnie wymawiać wszystkie dźwięki nawet te najtrudniejsze do opanowania czyli głoski sz, ż, cz, dż oraz r;

umieć porównywać (odnajdywać różnice i podobieństwa) oraz klasyfikować przedmioty pod względem wielkości, kształtu, koloru, ciężaru, funkcji użytkowej

dokonywać analizy i syntezy słuchowej wyrazów o prostej budowie fonetycznej (tzw. głoskowania)

wyodrębniać głoski na początku, na końcu i w środku wyrazu

samodzielnie wymyślać wyrazy rozpoczynające się na daną głoskę

wyklaskiwać ilość sylab w wyrazie

określać położenie przedmiotu względem otoczenia (nad, pod, obok, między, wewnątrz itp.)

określać kierunek (do tyłu, na wprost, w bok itp.)

CO POWINNI ROBIĆ RODZICE, ABY WSPOMAGAĆ ROZWÓJ MOWY DZIECKA

Mówmy do dziecka, już od pierwszych dni jego życia, dużo i spokojnie. Nie podnośmy głosu zwracając się do niego.

Nasze wypowiedzi powinny być poprawne językowo, budujemy krótkie zdania, używając prostych zwrotów, modulujmy własny głos.

Kiedy dziecko wypowie jakieś słowo, zdanie starajmy się rozszerzyć jego wypowiedź, dodając jakieś słowa.

Mówmy dziecku co przy nim robimy, co dzieje się wokół niego. Niech mowa towarzyszy spacerom, zakupom, pracom domowym.

Mówmy do dziecka zwr

acając uwagę, aby widziało naszą twarz– będzie miało okazję do obserwacji pracy artykulatorów.

Od najmłodszych lat uczymy dbałości o higienę jamy ustnej.

Pamiętajmy, aby dziecko nauczyło się gryźć i żuć.

Zwracajmy uwagę, aby dziecko oddychało nosem; w przypadku, gdy dziecko oddycha ustami, prosimy pediatrę o ustalenie przyczyny.

Odpowiadajmy na pytania dziecka cierpliwie i wyczerpująco.

Opowiadajmy i czytajmy dziecku bajki, wierszyki, wyliczanki. Uczmy krótkich wierszy na pamięć.

Oglądajmy z dzieckiem obrazki: nazywamy przedmioty i opisujemy sytuację prostymi zdaniami.

Śpiewajmy z dzieckiem. Jest to ćwiczenie językowe, rytmiczne, a zarazem terapeutyczne.

Rysujmy z dzieckiem, mówmy co kreślimy-„…teraz rysujemy kotka. To jest głowa, tu są oczy, nos…” zachęcajmy dziecko do wypowiedzi na temat rysunku.

Starajmy się, aby zabawy językowe i dźwiękonaśladowcze znalazły się w repertuarze czynności wykonywanych wspólnie z dzieckiem.

Zachęcajmy swoje dziecko do mówienia (nie zmuszajmy!), chwalmy je za każdy przejaw aktywności werbalnej; dostrzegajmy każde, nawet najmniejsze osiągnięcia, nagradzając je pochwałą.

Jeżeli dziecko osiągnęło już wiek, w którym powinno daną głoskę wymawiać a nie robi tego, skonsultujmy się z logopedą.

W okresie kształtowania się mowy nie należy dziecka leworęcznego zmuszać do pisania prawą ręką, gdyż zaburza to funkcjonowanie mechanizmu mowy, co w konsekwencji może prowadzić do zacinania się lub nawet jąkania.

TEGO NIE RÓBMY

Unikajmy podawania dziecku smoczka typu „gryzak”, zwracajmy uwagę, aby dziecko nie ssało palca. Następstwem tych niepożądanych zachowań mogą być wady zgryzu, które prowadzą do wad wymowy, wymowa międzyzębowa.

W trakcie rozmowy z dzieckiem unikajmy zdrobnień i spieszczeń (języka dziecinnego) dostarczając dziecku prawidłowy wzorzec językowy danego słowa.

Nie zaniedbujmy chorób uszu, gdyż nie leczone mogą prowadzić do niedosłuchu, a w następstwie do dyslalii lub niemoty

Nie gaśmy naturalnej skłonności dziecka do mówienia obojętnością, cierpką uwagą, lecz słuchajmy uważnie wypowiedzi, zadawajmy dodatkowe pytania, co przyczyni się do korzystnego rozwoju mowy.

Nie poprawiajmy wymowy dziecka żądając, by kilkakrotnie powtarzało dane słowo. Niech z naszego języka znikną słowa: „powtórz ładniej”, „powiedz lepiej”. Wychowanie językowe to nie tresura.

Nie zawstydzajmy, nie karzmy dziecko za wadliwą wymowę.

Nie zmuszajmy dziecka leworęcznego do posługiwania się prawą ręką w okresie kształtowania się mowy. Naruszanie w tym okresie naturalnego rozwoju sprawności ruchowej zaburza funkcjonowanie mechanizmu mowy. Często prowadzi to do zaburzeń mowy, a w szczególności do jąkania.